Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη

Πάντα η μεσαία τάξη είχε μία συστολή, ένα φόβο, μία διάθεση να παρακολουθεί τα πράγματα απο μακρυά. Άλλοι το λένε φόβο Κρατισμού (που πάω να μπλέξω), άλλοι οι κρυψήνοες Ρωμηοί λόγω της Οθωμανικής προιστορίας. 
Όπως και να είναι, οι΄επιχειρηματίες που θεωρητικά παίρνουν το ρίσκο, ανοίγουν νέους δρόμους, είναι νεωτεριστές και καινοτόμοι, στην περίπτωση αυτή, της κρίσης, που ήταν και του ενδιαφέροντος τους, απείχαν πάντα επιδεικτικά. 
Για το λόγο αυτό πάντα αναφερόμουν στην κακή επιχειρηματικότητα. 
Οι επιχειρηματίες και η μεσαία τάξη έπρεπε να είναι παρόντες στις εξελίξεις, να παίρνουν πρωτοβουλίες, γενικά να έχουν αποδεχθεί πραγματικά την Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη, χωρίς να την διαφημίζουν απλά...