Σαχλαμάρες τέλος.

Σαχλαμάρες τέλος.

Παπανδρέου, Καραμανλής, Βορίδης, Πάγκαλος κλπ Ηγεμόνες.

ΑΦΗΣΤΕ τις μικρομεσαίες παραγωγικές και μεταποιητικές επιχειρήσεις να λειτουργήσουν, να δώσουν λουλειά στον κόσμο, να παράξουν πλούτο, απαραίτητα στοιχεία για τηνύπαρξη της Πατρίδας και ημών.

Μετά καθείστε στα συνέδρια, στις κομματικές συγκεντρώσεις, στα φεστιβάλ να συζητάτε για κόκκινους και μαύρους φασίστες, ρατσιστές και αντιρατσιστές (με σουβλάκια, μπουζουκάκι έμαθα!!!).

Ούτε το συμφέρον σας δεν βλέπετε, ΑΟΜΑΤΟΙ!!!!!

Ανδρέας Παπανδρέου και Επιχειρήσεις 2

Αναρωτιούνται πολλοί γιατί ΤΩΡΑ οι αναφορές στον Ανδρέα Παπανδρέου και τις Πολιτικές του.


Πολύ απλά: ΤΩΡΑ πρέπει όλοι να καταλάβουν ότι η πολιτική αυτή του Ανδρέα ήταν μίας άλλης εποχής, με άλλες παραμέτρους και κοινωνικά κριτήρια.

Τώρα, η προσπάθεια διατήρησης των τελευταίων σταγονιδίων εκείνης της πολιτικής του Ανδρέα (Συνδικαλισμός, Κρατισμός, Ποινικοποίηση του Κέρδους και των επιχειρηματιών, αντίδραση σε Αναπτυξιακές πολιτικές και Ιδιωτικοποιήσεις) είναι ΚΑΤΑΣΤΡΕΠΤΙΚΗ.

Αφήστε Καραμανλή, Παπανδρέου να αναπαύονται και πάμε μπροστά, με άλλα μυαλά, άλλες ιδέες, άλλες πολιτικές, άλλα οράματα.

Ανδρέας Παπανδρέου και Επιχειρήσεις

Ανδρέας Παπανδρέου και Επιχειρήσεις


Αυτό που γνωρίζω καλά είναι η καταλυτική συμμετοχή του Ανδρέα Παπανδρέου στην απαξίωση, διάλυση και τελικά αποβιομηχάνιση της Ελλάδας.

Ο Ανδρέας Παπανδρέου ενδιαφερόταν για το κράτος του (L'etat c' est moi).

Το πρέπον, για ένα πραγματικό κοινωνιστή, ήταν να δημιουργήσει δομές κράτους ελέγχου, πρόνοιας, κοινωνικής δικαιοσύνης, αυτά που επικαλούνταν ότι έλειπαν από τον κρατικό μηχανισμό. Αντί να οργανώσει το Δημόσιο, τις υπηρεσίες και να δουλεύουν όλα μαζί παράλληλα, προτίμησε να κουλαντρίσει τον κομματικό στρατό.

Κομματόσκυλα σε συμβούλια, κέντρα λήψης αποφάσεων, φακέλωμα κάθε δημιουργικού και παραγωγικού τομέα. Όταν ελέγχεις την παραγωγή πλούτου, ελέγχεις τα πάντα ήταν το σύνθημα των σοσιαληστών της εποχής του Ανδρέα.

Αφόρητη πίεση σε όλες τις επιχειρήσεις, κλείσιμο επιχειρήσεων με συνοπτικές διαδικασίες, αυτός ο άθλιος Οργανισμός Ανασυγκρότησης Επιχειρήσεων, σφηκοφωλιά όλων των σουλατσαδόρων κομματικών. Διάλυση της αγροτικής παραγωγής με αναγκαστικούς συνεταιρισμούς, έλεγχο πρωτογενούς παραγωγής, κομματικά κανάλια διανομής και διάθεσης προιόντων. Κομπίνα στην κομπίνα, διπλοζυγίσματα, κενές καραβιές στους αδέσμευτους.

Όλοι γνωρίζουμε πλέον ότι η κατάρρευση της Ελλάδας έχει ονοματεπώνυμο: Ανδρέας Παπανδρέου. Οι κλώνοι του απλά έκαναν την επιτάφια τελετή από το Καστελόριζο το Μάη του 2010.

Προς τι οι κραυγές και τα δάκρυα τώρα; Αυτά είναι Ιστορία. Τώρα έχουμε στόχους και Όραμα για την επόμενη μέρα.

ΤΕΛΟΣ!!!

Αν δεν κλείσει μία πόρτα, δεν πρόκειται να ανοίξει άλλη.


Αν είναι κάθε πόδι σε μια βάρκα, στο τέλος θα πνιγείς.

Το παλιό ΠΡΕΠΕΙ να τελειώσει. Τι δεν καταλαβαίνετε ?????

Δεν έχετε δουλέψει στη ζωή σας????

Δεν καταλαβαίνετε πότε τελειώνει ο χρονος και η ανοχή???

Πότε πρέπει να γυρίσουμε σελίδα????

Άνοιξαν οι πληγές, τρέχει το αίμα και σεις κοιτάτε πίσω???

Ποτέ τα πράγματα δεν θα γυρίσουν πίσω!!!!! ΤΕΛΟΣ...

Ηγεσία και Αποτελεσματικότητα

Ηγεσία και Αποτελεσματικότητα.


Τέθηκε σε μια ανάρτηση μου, θέμα επιτυχιών του Σαμαρά, αν και ο ίδιος δεν είχα κάνει καμιά νύξη. Δίνω εδώ την απάντηση που έγραψα. (την στιχομυθία μπορείτε να την βρείτε στην σελίδα μου):

Θεωρώ προβοκατόρικο το ερώτημα γιατί δεν υπάρχει η λέξη επιτυχία ή έστω θετική κριτική απο κανένα σε όλες τις αναρτήσεις. Δεν αντιλαμβάνομαι το νόημα της ερώτησης, ως προς την ανάρτ...ηση μου. Επειδή όμως έχω άποψη και πάντα σηκώνω και το γάντι άλλων, ως επιχειρηματίας μηχανικός θα πω το εξής, σχετικά με την παρούσα πολιτική κατάσταση: Πριν από 1 1/2 χρόνο (μέχρι τον Παπαδήμο) ξύναμε τον πάτο, είχαμε κάνει τρύπα, είχαμε όχι απλώς πτωχεύσει αλλά και για τα "σίδερα". Οι δρόμοι ήταν δύο: ή παμε με την λογική των δανειστών για να κερδίσουμε χρόνο, να κάνουμε κάποιες απαραίτητες αλλαγές, να αλλάξουμε οι ίδιοι νοοτροπία και κουλτούρα ή να πηγαίναμε σε άτακτη χρεοκοπία. Αυτό κατά την άποψη μου θα σήμαινε Εμφύλιο πόλεμο και ταυτόχρονα πλιάτσικο απο τους ξένους φίλους και δανειστές. Αν λοιπόν πάρουμε ως οριακό σημείο το χρονικό εκείνο διάστημα, ΝΑΙ έχουμε κάνει τεράστια βήματα και επιτυχίες.!!!! Ένα ατύχημα μπορεί όμως όλα αυτά να τα πάει πάλι στο μηδέν. Υπάρχουν Ηλίθιοι που νομίζουν ότι αυτή η αντιστροφή των πραγμάτων μπορεί να διατηρηθεί απο άλλες δυνάμεις. Κατέχοντας κάποια πράγματα Ηγεσίας, θα πω ότι η Ηγεσία δεν αντιγράφεται....

Πρωθυπουργός Ηγέτης

Εξηγήστε μου αν υπάρχει Ηγέτης, Μάνατζερ, Διευθυντής που να λειτουργεί με έντολές και όχι με ιδία πρωτοβουλία;;;


Είναι δυνατόν να πείσει συνεργάτες, να επιβληθεί όταν είναι υπό μόνομο έλεγχο;;;

Αν ξέρετε κάποιον, να μου τον πείτε.

Αν δεν υπάρχει τέτοιου τύπου Άσκηση Διοίκησης, πείτε σε όλους τους άσχετους και ηλιθίους να πάψουν να ξεφτυλλίζονται στην τηλεόραση λέγοντας σαχλαμάρες για το πως πρέπει να Διοικεί, με υποβολέα ένας Πρωθυπουργός.

Κατηγορείστε τον για υπέρβαση Δημοκρατικής ευαισθησίας, για κόκκινες γραμμές. Μην δημιουργούνται στον κοσμάκη λάθος απόψεις για την άσκηση Διοίκησης.

Περί Ανάπτυξης και Πτωχεύσεων!!

Περί Ανάπτυξης και Πτωχεύσεων!!


Πολλοί φίλοι εξακολουθούν να με "κουρτίζουν" γιατί ενώ προσπαθούμε να δώσουμε μία νότα αισιοδοξίας και ηθικού για την επόμενη μέρα, ανεβάζουν αναρτήσεις με αιτήσεις πτωχεύσεων γνωστών εταιριών.

Θα επαναλάβω ότι ποτέ δεν μάσησα τα λόγια μου.

Η Επιχειρηματικότητα ήταν στηριγμένη σε λάθος βάση. Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις με τον Ευρωπαικό ανταγωνισμό , το χρηματιστήριο και το Ευρώ, προσπάθησαν να αυξήσουν τα μεγέθη τους, να δημιουργήσουν υπεραξίες, να "μπερδέψουν" τα θεμελιώδη μεγέθη που διακρίνουν την κάθε επιχείρηση.

Ξέφυγαν λοιπόν απο την κύρια δραστηριότητα τους, έγιναν εταιρίες συμμετοχών, οι βιομηχανικές έγιναν εμπορικές, διανομών. Γιατί να μοιράζονται τα κέρδη με άλλους, όταν μπορούσαν να τα έχουν όλα δικά τους, ήταν η κύρια σκέψη τους.

Πολλοί ΚΑΚΟΙ επιχειρηματίες, για να αποκομίσουν υπεραξίες και να "ρίξουν νόμιμα" τους λοιπούς μετόχους, αγόραζαν ακίνητα σε πλασματικές αξίες και καρπούνταν την διαφορά, άλλοι έκαναν δημόσιες σχέσεις με events άσκοπα, lifestyle καταστάσεις.

Οι νόμοι της αγοράς είναι αμείλικτοι. Κάθε ένας έχει τον ρόλο του. Δεν υποκαθίσταται ο επαγγελματισμός της κάθε κατηγορίας. Η διάχυση της γνώσης μέσω διαδικτύου, τα Κολλέγια και τα πτυχία, δημιούργησαν μία επίπλαστη εικόνα ότι: τα ξέρουμε όλα.

Αν προσέξετε όλες τις επιχειρήσεις που έχουν κάνει αίτηση για το άρθρο 99 του Πτωχευτικού Κώδικα, είναι εταιρίες με παραγωγική βάση, πολλές από τις οποίες την μετέφεραν στο εξωτερικό (άλλο ψεύτικο φρούτο αυτό, για συζήτηση) και προσπάθησαν να μετατραπούν σε εμπορικές, εισαγωγικές εταιρίες λιανικής. Να τα καταστήματα στα εμπορικά κέντρα, στις γωνίες υψηλής άναγνωρησιμότητας (γωνία μαγαζί που λένε και οι Αρμένηδες).

Όλα αυτά δημιούργησαν μία στήλη υψηλών εξόδων που δεν είναι διαχειρήσιμη, σε περίοδο οξύτατης κρίσης. ΔΕΝ φταίει η ίδια η κρίση. Είναι λανθασμένες επιλογές δικές μας, των επιχειρηματιών. Απλά είναι πολύ σκληρή η προσγείωση στην υπάρχουσα πραγματικότητα.

Το τοπίο έχει ήδη ξεκαθαρίσει σε μεγάλο βαθμό. Οι επιχειρήσεις εξορθολογίζονται, εξειδικεύονται και μειώνουν κάθε τι περιττό απο τις δραστηριότητες τους. Η ισορπία επανέρχεται βίαια μεν, απαραίτητα δε.   Δημήτρης Σύρμος 22.06.2013