ΚΡΙΜΑ και ΑΔΙΚΟ. Εικόνες Ανάπτυξης από το παρελθόν ή το μέλλον;

ΚΡΙΜΑ και ΑΔΙΚΟ.  Εικόνες Ανάπτυξης από το παρελθόν ή το μέλλον;

   Χθές είχε ένα μέρος απο τα ντοκυμαντέρ της ΕΤ σχετικά με την χούντα.  Ήταν στο 1969. Έδειχνε λοιπόν, πως προσέλκυσαν οι δικτάτορες, πλούσιους  Έλληνες και Ξένους, δίνοντας τους φοροαπαλλαγές ή δυνατότητα υπερκερδών.

   Έτσι λοιπόν είδαμε να γίνονται τα διυλιστήρια της Esso Pappas, η Siemens Hellas (συνεργασία Siemens και Εθνικής τράπεζας), τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά (Νιάρχος), τα Ναυπηγεία Ελευσίνας (Ανδρεάδης),  το Νεώριο Σύρου (Γουλανδρής).

   Δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι, ειδικευμένοι και ανειδίκευτοι εργατουπάλληλοι, γέμιζαν τα λεωφορεία των εταιριών για να πάνε για δουλειά, να φέρουν συνάλλαγμα κυρίως στην Ελλάδα. Τότε η Ελλαδα, κατεστραμένη από τον πόλεμο, τον εμφύλιο και τη δικτατορία είχε χρέος 15% του ΑΕΠ της.!!!

   Υπάρχει άραγε περίπτωση να δούμε τέτοιες όμορφες στιγμές στις μέρες μας; Πως θα ήταν άραγε το θαύμα, να καθελκύονται 200 δεξαμενόπλοια και κρουαζιερόπλοια μέσα σε 2 χρόνια, από τα Ελληνικά ναυπηγεία αντί να τα δίνουμε στους "κίτρινους" άτεχνους, εκεί που πηγαίνουν οι Έλληνες ναυπηγοί και δουλεύουν ως εργάτες;

Να δούμε την ΕΚΟ-ΕΛΔΑ να διαχειρίζεται 3-4.000 πρατήρια που πέρνουν τα καύσιμα από τα Ελληνικά πηγάδια και τα Ελληνικά διυλιστήρια;

Να δούμε πάλι ένα Κοντογούρη να ανασταίνει τη ΝΑΜΚΟ (ακούγεται κάτι τέτοιο) και τα Pony;

 Να δούμε 100 μαρίνες ανεφοδιασμού τουριστικών και ιστιοπλοικών σκαφών σε όλα τα νησιά μας με υποστηρικτικές επιχειρήσεις γύρω τους;

Να δούμε το Ακάκιο της Ελληνικής ΜΙΣΚΟ, τη ΜΕΛΙΣΣΑ, την ΑΛΛΑΤΙΝΗ, Ελληνικές επιχειρήσεις μεταποίησης των καρπών της Ελληνικής γης;

   Είναι τόσο κακό να κάνουμε όνειρα, όνειρα πραγματοποιήσιμα;  Ή διατρέχουμε τον κίνδυνο να θεωρηθούμε νοσταλγοί της χούντας και στοιχεία αντεργατικής πολιτικής κουλτούρας;;

ΚΡΙΜΑ και ΑΔΙΚΟ δεν είναι;

ΠΟΛΙΤΙΚΗ και το ΑΥΡΙΟ που έρχεται.

ΠΟΛΙΤΙΚΗ και το ΑΥΡΙΟ που έρχεται.


Πολλοί, επώνυμοι και ανώνυμοι γράφουν για το Πολιτικό σκηνικό του αύριο, τους Πολιτικούς συσχετισμούς, τις συμμαχίες. Δεξιά, κεντροδεξιά, κοινωνικό Κέντρο, κεντροαριστρά και επανασύστασή της, σοσιαλδημοκρατία.

Οι καταστάσεις έχουν αλλάξει και πρέπει, ειδικά οι παλαιότεροι, να προσαρμοστούν. Είμαστε σε ώριμες κοινωνίες, κοινωνίες που έχουν ζήσει πολλά. Κοινωνίες που έχασαν τον βηματισμό τους μέσα σε μια τεχνητή ευδαιμονία. Τα στερεότυπα του παρελθόντος και οι αγκυλώσεις, οι κοινωνικές περιχαρακώσεις έχουν σβηστεί. Νέες ανάγκες, νέες ομαδοποιήσεις έχουν συντελεστεί. Απο την βιομηχανική εποχή περάσαμε στην εποχή των υπηρεσιών.

Δημιουργήσαμε την πολιτισμένη Ευρώπη, την ανεπτυγμένη Ευρώπη, την κορωνίδα του κόσμου. Για να "προστατεύσουμε" αυτές τις κατακτήσεις του πολιτισμένου κόσμου δημιουργήσαμε ένα "τέρας" που το ονομάσαμε Κοινωνικό Ευρωπαικό Κεκτημένο, φτιάξαμε μία δομή υπηρεσιών δυσλειτουργική, πολυπληθέστατη και καταλήξαμε σε ένα ιδιότυπο Ευρωπαικό ΚΡΑΤΙΣΜΟ - ΦΑΣΙΣΜΟ.

Η Ελλάδα έχοντας αυτό το υπερδιογκωμένο κράτος βολευόταν με τις νέες συνθήκες. Οι κρατιστές έκαναν "πάρτυ". Τα αποτελέσματα γνωστά. Αξιωματούχοι, υπάλληλοι, κανόνες, έξοδα, αντιαναπτυξιακά μέτρα για να περιοριστεί η δύναμη των ιδιωτών επιχειρηματιών εκτός των "χορηγών".

Το ζητούμενο σήμερα στην Ελλάδα είναι ΤΙ θέλουμε. Ποιοί είναι οι στόχοι. Θέλουμε ανάπτυξη; Θέλουμε πλούτο; Θέλουμε Τουρισμό; Θέλουμε παραγωγικές επενδύσεις; Ακόμη ΔΕΝ έχουμε απαντήσει στα καίρια αυτά ζητήματα. Το ΠΩΣ θα γίνουν αυτά, θα μας δώσουν το μείγμα της Πολιτικής που πρέπει να ακολουθήσουμε.

Οι ταμπέλες και οι αυτοπροσδιορισμοί δεν εξυπηρετούν σε τίποτα. Χρειάζεται ρεαλισμός, αναλυτική σκέψη, σύστημα αξιών για να οικοδομήσουμε το αύριο.