Σάββατο 6 Απριλίου 2013

Ευθύνες για την Πολιτική δυσωδία.



   Την ωραία, την απίστευτη ατμόσφαιρα που ζούμε σε όλες τις εκφράσεις της Πολιτικής ζωής του τόπου θα τις πληρώσει πολύ ακριβά ο Ελληνικός λαός και η Πατρίδα και όχι οι Πολιτικοί.
   Πρέπει άμεσα να σοβαρευτούμε και να επαναφέρουμε την τάξη, σταματώντας, άλλοι τον χαβαλέ, άλλοι την εκδήλωση θυμού και άλλοι την επίδειξη απίστευτης πολιτικής ανωριμότητας.
   Με την στάση μας θα αναγκάσουμε Πολιτικούς και Δικαιοσύνη να απομονώσουν τους άθλιους, να αποδώσουν ευθύνες και να καθαρίζουν επιτέλους τον κόπρο του Αυγείου.
   Επιτέλους.

Η "ηθική" και ο Κος Μανιτάκης.



Θα ήθελα να θέσω το ερώτημα σε όλoυς:
Είναι κάποιος Καθηγητής. Γνωρίζει πως λειτουργεί η Δημόσια Διοίκηση και οι Νόμοι. Του ζητούν να συμμετάσχει στην Κυβέρνηση. Τι νόημα έχει να το κάνει, όταν διαφωνεί με βασικά σημεία της λειτουργίας του κράτους, γνωρίζει ότι δεν θα κάνει αυτά που θέλει, το λέει μέσα στο Κοινοβούλιο, αλλά παραμένει στην Κυβέρνηση;
Τι νόημα είχε η απάντηση σε επερώτηση ότι: Αναγνωρίζω το σφάλμα, δεν περνάει από το χέρι μου, δεν μπορώ να κάνω τίποτε αλλά παραμένω στην Κυβέρνηση;
Είναι νόμιμο. Ηθικό και επιτρεπτό είναι;

Επαγγελματίες και σουλατσαδόροι


 

Καλημέρα. Θα είμαι για μια ακόμη φορά σκληρός με κάτι τύπους που γράφουν ότι σαχλαμάρα τους κατεβαίνει στο κεφάλι, απλά για να πουλήσουν εξυπνάδα.

   Οσοι είμαστε επαγγελματίες και επιχειρηματίες γνωρίζουμε πολύ καλά τι είναι να σου διακόπτει την πίστωση ο δανειστής. Στην προκειμένη περίπτωση για τους επιχειρηματίες, ο Δανειστής είναι ο Τραπεζίτης, ο οποίος ΔΙΕΚΟΨΕ την χρηματοδότηση. 

   Στην κατάσταση αυτή περιήλθε γιατί ΦΤΑΙΕΙ και ο ίδιος που ξανοίχτηκε στους δανειστές και δεν είχε σωστή εικόνα της πορείας της επιχείρησής του.

  Τι κάνει ο επιχειρηματίας;; Ακολουθεί αυτό που περιγράφουν όλοι οι κοινωνικοί ψυχολόγοι. Πρώτα θυμώνει, μετά τον πιάνει απογοήτευση, κατόπιν αρχίζει να κατανοεί το νέο περιβάλλον, ψάχνει να δει πως θα επιζήσει και στο τελευταίο στάδιο αρχίζει να κάνει σκέψεις επαναφοράς στο πρότερο επίπεδο. Ξεκινά απο οικονομίες κλίμακας, δραστικό περιορισμό εξόδων, μειωμένα ποιοτικά χαρακτηριστικά προιόντων και υπηρεσιών, ακόμη και το φαγητό του μειώνει. Όλα αυτά για να επιζήσει η επιχείρηση. Γνωρίζει ότι όλα κρέμονται σε μία κλωστή.

Τι συμβαίνει με το κράτος και την Κυβέρνηση; Ακριβώς το ίδιο. Γνωρίζουν όλοι πολύ καλά ποιοί φταίνε και το μερίδιο ευθύνης του καθενός. Γνωρίζουν ότι είναι απαραίτητες αιματηρές θυσίες και οικονομίες, με κάθε κόστος. ΔΕΝ υπάρχει περίπτωση να επανέλθουμε στον πρότερο τρόπο ζωής, οικονομίας, ασυδοσίας, ευδαιμονίας. Αυτά ήταν προίοντα του υψηλότατου δανεισμού που δεν πήγαινε σε παραγωγικούς σκοπούς και διοχετευόταν στην ασύδοτη κατανάλωση και σε φούσκες. Όποιος ερμηνεύει τις αισιόδοξες δηλώσεις πολιτικών ή ειδικών για αντιστροφή της κατάστασης και πρωτογενή πλεονάσματα στην οικονομία, το βασικό θα είναι να επανέλθει η ανεργία σε επίπεδα προ κρίσης και σε επίπεδα μισθών προ Σημίτη και Ευρώ, σε συνδυασμό με την παραγωγικότητα που θα επιδείξουμε, ως κράτος.

Σαχλαμάρες και ηλιθιότητες, όπως ταξίματα περί επαναφοράς στα παλιά, γίνονται από άθλιους, άσχετους ή στημένους ανθρώπους, που μόνο σκοπό έχουν να διαλύσουν τον Κοινωνικό ιστό, να απαξιώσουν την πολιτική και τους πολιτικούς, για ίδιον όφελος. Μόνο που ακόμη και σε αυτό το (ΜΗ υπαρκτό) ενδεχόμενο, ΔΕΝ θα υπάρχει πλέον Πατρίδα για να κυβερνηθεί.

Πολύ προσοχή λοιπόν και σοβαρότητα τώρα που είναι το πιο κρίσιμο σημείο της πορείας μας προς το αύριο.